Over samenwerken, (burger)participatie, fusies (!)
en meer…
En tegelijkertijd tracht je om die ander, de burger, de medewerker, actief te betrekken in planvorming, maatregelen, verbeteringen.
Die ander is er immers bij gebaat, dat hij of zij actief meedenkt in die planvorming, die maatregelen, dat beleid. En je verwacht, als ieder weldenkend mens, dat die ander dus staat te springen om actief te participeren.
!!?
Hoe kan het, dat de werkelijkheid vaak zo anders uitpakt dan je hebt voorzien? De burger die niet op komt dagen om een actieve rol in planvorming te spelen. De medewerker die, ondanks de goede intenties, niet meedenkt over maatregelen. Verbeteringen die blijven hangen in goede voornemens, maar uiteindelijk niet levensvatbaar blijken. En, om een zijstraat te noemen: de talloze fusies die, ondanks een evidente ‘efficiency-verbetering’, uitlopen op vooral kostbare exercities met vaak een beperkt resultaat…
Antwoord: door Motivatie. Of beter gezegd: omdat Coping de wereld anders maakt dan je zo op het eerste gezicht zou verwachten.
Benieuwd naar de afloop?…