14 Jun 4. Coping. Wat is het precies, en wat doe je ermee?
Coping: die narratives, die verhalen die je jezelf vertelt om de wereld wat fraaier of juist wat fletser te maken. De geweldige <vul in: docent, hoogleraar, leidinggevende, en ja: ook je geliefde> die het natuurtalent bevestigt dat je bent. Zoooo goed in sport, in schrijven, in rekenen, in dat rapport, in het oplossen van dat hoofdpijndossiervraagstuk, in lief zijn, in-mooie-praatjes-vertellen-en-de-psycholoog-uithangen. Die ander die jouw zelfbeeld even flink opschroeft, die verdient het om bewierookt, gelauwerd en versierd te worden. En met het verfraaien van die ander, verfraai je ook handig diens input: dat rapport wordt een briljant rapport en “omdat mijn baas het zegt zal het wel echt zo zijn”.
Coping, voluit Stratagems of Coping, zijn de verfraaiingen, het ‘net-even-mooier-voorstellen-dan-het-is’, waarmee we de ons welgevallige Reality die ons ten deel valt, even flink oppompen. Oppompen om ons te helpen in een Proces van Motivatie waarmee we een Doel, een voor ons belangrijk Doel met vereende krachten trachten te bereiken: om ‘aardig gevonden te worden’, ‘als briljant te boek te staan’, om ‘in de picture te zijn’, of ‘de moeite waard’, ‘belangrijk’, ‘spitsvondig’ te zijn, of ‘gezien te worden’ en ‘ertoe te doen’.
“Mag ik alsjeblieft?” Jazeker. Coping is niet een ziekte. Coping is het medicijn. Het medicijn om overeind te blijven in een complexe wereld. Een wereld waarin we gewoon ‘gezien willen worden’ en ‘ertoe doen’. Of waarin we wegvluchten bijvoorbeeld in de vorm van social media, of een bevestiging willen krijgen voor hoe goed we het allemaal doen. Essentiele zaken. Die best wat medicijn kunnen gebruiken…
En wat gebeurt er met een negatieve variant?
Wel, daar gebeurt ‘precies-hetzelfde-maar-dan-even-omgekeerd’.
Positief en negatief. Daarover meer in volgende VERHALEN. Waarin we dan meteen kijken hoe leuk het is om die taal van Coping die je spreekt te leren verstaan. En… waarom.