24 Sep 9. Op zoek naar experts in het stellen van performance-oriented Goals! (Deel 1)
Vorig verhaal ging over de experts in mastery-oriented Goals. De categorie Doelen die het uitmuntend lijken te doen waar het Motivatie betreft.
Nu de andere kant van het spectrum: Performance-oriented Goals.
Wie zijn hier de experts? Studenten en starters op de arbeidsmarkt. En nu we het er toch over hebben: de vele anderen die welbeschouwd lijken te blijven hangen in die aanpak, en jaren later nog steeds in de performance-mode blijven. En eigenlijk tegen beter weten in, zo hoor je hier en daar steeds meer…
Experts, zo lijkt het, tegen wil en dank.
Performance-oriented goals zijn een tweede categorie (leer) doelen. En in die doelen zijn we niet op zoek naar ‘mastery’, de pret van het uitproberen, maar bij performance willen we scoren, laten zien dat we iets kunnen en hoe goed we daarin zijn. Een drive naar prestatie, scoren, en het liefst de beste zijn. Is het bij mastery het avontuur, bij performance is het de kick van de prestatie, van iets ‘neergezet’ hebben.
Ook performance-oriented goals komen uit de stal van goal-orientation theories. Maar performance-oriented goals zijn in meerdere opzichten een stuk complexer. En daarom splitsen we dit Verhaal maar weer in twee delen 😊.
Al vroeg bleek uit onderzoek een tegenstelling met mastery-oriented goals doordat performance-oriented goals een hele reeks van negatieve effecten lieten zien, maar die in die eerste jaren toch wat onduidelijk bleven: soms waren dit soort doelen goed, soms waren ze slecht. Pas later, toen meer onderscheid werd aangebracht, werd de zaak wat duidelijker. Kort en goed: als je wilt laten zien ‘hoe goed je iets kunt’, dan zijn de uitkomsten nog redelijk, maar als je streven is ‘om geen knetterende afgang te maken’, dan zijn de uitkomsten ronduit zorgelijk. En de grens tussen beide benaderingen blijkt voor ons niet altijd even duidelijk te zijn. Met die verfijningen die in de laatste jaren in onderzoek zijn aangebracht, blijken performance-oriented goals soms (wat vrij vertaald) tweekoppige monsters: Het ene moment zit ik in de wedstrijd om te winnen, het andere moment, om geen ‘knetterende afgang’ te maken. De angst om te falen. Spanning, stress, depressie kunnen het gevolg zijn, in wat samenvattend een negative affect wordt genoemd.
Zijn performance-oriented goals dan slecht? En moeten we die dan maar vermijden?
Meer hierover in het volgende Verhaal!